Το κάτωθι άρθρον είναι μικρόν απόσπασμα εκ του βιβλίου "ΑΡΡΗΤΟΙ ΛΟΓΟΙ, Θεοί, Σύμβολα, Αρχέτυπα των Ελλήνων", σελ. 105 - 108
Αναγραμματισμοί και μεταστοιχείωσις είναι δύο από τα μυστικά κλειδιά, τα οποία ανοίγουν τας πύλας των λεπτοφυών κόσμων της Ελληνικής Γραμματείας.
ΑΙΩΝΙΟΣ Ο ΕΡΩΣ ΑΡΕΩΣ/ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ
Ε Ρ Ω Σ
Α + Ρ Ε Ω Σ
πρός
Α Φ Ρ Ο Δ Ι Τ Η Ν
Α Ρ Η Ν
Παράδειγμα κυκλικής περιφοράς των στοιχείων
Οι αναγραμματισμοί και αι επιλογή της Ελληνικής Γλώσσης συγκεκριμένων γραμμάτων, διά την εκπροσώπησιν εννοιών των ονομάτων των θεών, συνοδεύουν την σοφίαν των μυθολογουμένων.
Εις τον Ορφικόν ορίζοντα του Ολυμπιακού Πανθέου, η γνώσις των στοιχείων βοηθεί εις την κατανόησιν των ιδιαιτέρων χαρακτηριστικών των Θείων Οντοτήτων.
Σημαντικόν παράδειγμα κυκλικής περιφοράς ή κυκλικής εναλλαγής των στοιχείων προσφέρουν η Αφροδίτη και ο Άρης. Ο Έρως των θά είναι παράφορος και παράνομος εις την αιωνιότητα, διότι ανανεώνεται από την εναρμόνισιν των τεσσάρων στοιχείων, πού εκπροσωπούν οι δύο Θεοί.
Όχι, οι Έλληνες Θεοί ουδέποτε εγκατέλειψαν τας ψυχάς μας.
Η Θεία Λειτουργία του Έρωτος μάς συνδέει μετ' αυτών.
Ήλθεν η ώρα νά αναγνωρίσωμε διά του Έρωτος
τήν Θείαν των Ύπαρξιν εντός μας!
Ο μέν Άρης, το άρρεν μέρος της ανθρωπότητος, είναι εκπρόσωπος του Αέρος και του Πυρός, η δέ Αφροδίτη, το θήλυ, του Ύδατος και της Γής.
Η πρώτη Αφροδίτη των Ορφικών Ύμνων είναι η αρχαιοτάτη ουρανία Θεά, κόρη του Ουρανού, κυοφορηθείσα υπό του Πόντου και είναι η, εντός του ύδατος, αιωνίως κυοφορούσα και διατρέφουσα τα όντα. Εν συνεχεία η Θεά μορφοποιεί τα όντα, δίδουσα εις αυτά τον σωματικόν των φορέα, το στοιχείον της Γής διά της δ ι α τ ρ ο φ ή ς.
Α Φ Ρ Ο Δ Ι Τ Η
Δ Ι Α Τ Ρ Ο Φ Η
Αφροδίτη σημαίνει επίσης αφρός και δαίτη = τροφή.
Ο Άρης διά του Α έ ρ ο ς (Άρης/Αήρ/ήρα, μητέρα Άρεως) διακινεί δίδων ζωήν και πυρακτώνει τας ψυχάς διά του π υ ρ ό ς.
Η δευτέρα Αφροδίτη είναι κόρη Διός και Διώνης. Άρης και δευτέρα Αφροδίτη είναι οι αιώνιοι ερασταί του Δωδεκαθέου και εις τον Ζωδιακόν Κύκλον κατέχουν θέσεις πολικότητος, δηλαδή ευρίσκονται εις αιωνίαν αντίθεσιν. Η μέν Αφροδίτη κυοφορεί και μορφοποιεί (Ύδωρ και Γή), ο δέ ο Άρης διακινεί και πυρακτώνει/ζωογονεί (Αήρ και Πύρ).
Ο Άρης ανυψώνει την ψυχήν εις τον αέρα διά του έρωτός του προς την Αφροδίτην (Γή και Ύδωρ), προκειμένου νά εξατμισθούν τα συναισθηματικά της ύδατα και η ψυχή νά καταστή "αύη ψυχή" * ( * Ηράκλ. απ. 118) ελαφροτάτη, ταχυτάτη, θερμοτάτη, ξηροτάτη και φωτογενής διά νά μετάσχη της αντικειμενικής, φωτογενούς πραγματικότητος των θείων πεδίων.
Διακινών το άρρεν διά του Αέρος (Αήρ = ήρα =Άρης) την ενέργειαν του Πυρός, στοιχεία της φύσεως του Άρεως, το Πύρ εξατμίζει τα συγκινησιακά ύδατα του θήλεος, εντός των οποίων κυοφορούνται αι μορφαί (στοιχείον Γής) υπό της Αφροδίτης και μετουσιώνει τον συναισθηματικόν των φορέα (Ύδωρ) εις πύρινον ενθουσιασμόν. Αυτός είναι ο αιώνιος Έρως του Άρεως διά την Αφροδίτην. Η επαναληπτική πορεία της ψυχής (Αφροδίτης) διά μέσου των στοιχείων, κάποτε θά την οδηγήση εις την "εντελέχειάν" της.
Τό Ύδωρ εις την συμβολικήν του Ορφισμού είναι το στοιχείον, πού επαναφέρει τας ψυχάς εις την ενσάρκωσιν, διότι αι ψυχαί πρίν ενσαρκωθούν πίνουν ακάθεκτοι από την πηγήν της Λήθης.
Η πηγή αύτη αλληγορεί την αδυναμίαν των ψυχών νά κρατήσουν αποτυπωμένας τας εντυπώσεις των προτέρων βίων διά νά μήν επαναλάβουν τα ίδια λάθη * ( * Πολιτεία 621Β, "....τόν δέ αεί πιόντα πάντων επιλανθάνεσθαι".) Ο συναισθηματικός των φορεύς, άλογος και παρορμητικός, είναι ισχυρότατος και το επιθυμητικόν μέρος της ψυχής απαιτεί συνεχώς νέας ενσαρκώσεις. Η ψυχή, λόγω της επιθυμίας της νά μετέχη του ενσάρκου της φορέως, πίνει το νερό της λήθης διά νά παραμένη πάντοτε υγρά * ( * Ηράκλ. απ. 12, 36, 77, 117 και 8ον κεφάλαιον του παρόντος βιβλίου).
Η μορφοποίησις (στοιχείον Γής) είναι έργον Αφροδίτης. Αι αλλεπάλληλοι ενσαρκώσεις, είναι η αέναος επαφή της Αφροδίτης (μορφής) μέ σκοπόν την συνεύρεσιν διά του έρωτος του πολικού της αντιθέτου στοιχείου, πού διά του πυρός εκπροσωπεί ο φλογερός εραστής της. Αυτός θά εξατμίση τα συναισθηματικά Ύδατα και θά επιστρέψη την ψυχήν εις την Ουρανίαν της κατοικίαν, εις την Ουρανίαν πλέον Αφροδίτην. Έρως είναι ο αιώνιος εναρμόνιος δεσμός των αντιθέσεων, πάντοτε νέος και τέκνον των δύο εραστών εκ των οποίων γεννάται η Αρμονία.
Διά των αντιθέσεων καταδεικνύεται η ανάγκη
αρμονικής συνεργασίας των τεσσάρων στοιχείων.
ΑΙΩΝΙΟΣ Ο ΕΡΩΣ ΑΡΕΩΣ/ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ
Ε Ρ Ω Σ
Α + Ρ Ε Ω Σ
πρός
Α Φ Ρ Ο Δ Ι Τ Η Ν
Α Ρ Η Ν
Παράδειγμα κυκλικής περιφοράς των στοιχείων
Οι αναγραμματισμοί και αι επιλογή της Ελληνικής Γλώσσης συγκεκριμένων γραμμάτων, διά την εκπροσώπησιν εννοιών των ονομάτων των θεών, συνοδεύουν την σοφίαν των μυθολογουμένων.
Εις τον Ορφικόν ορίζοντα του Ολυμπιακού Πανθέου, η γνώσις των στοιχείων βοηθεί εις την κατανόησιν των ιδιαιτέρων χαρακτηριστικών των Θείων Οντοτήτων.
Σημαντικόν παράδειγμα κυκλικής περιφοράς ή κυκλικής εναλλαγής των στοιχείων προσφέρουν η Αφροδίτη και ο Άρης. Ο Έρως των θά είναι παράφορος και παράνομος εις την αιωνιότητα, διότι ανανεώνεται από την εναρμόνισιν των τεσσάρων στοιχείων, πού εκπροσωπούν οι δύο Θεοί.
Όχι, οι Έλληνες Θεοί ουδέποτε εγκατέλειψαν τας ψυχάς μας.
Η Θεία Λειτουργία του Έρωτος μάς συνδέει μετ' αυτών.
Ήλθεν η ώρα νά αναγνωρίσωμε διά του Έρωτος
τήν Θείαν των Ύπαρξιν εντός μας!
Ο μέν Άρης, το άρρεν μέρος της ανθρωπότητος, είναι εκπρόσωπος του Αέρος και του Πυρός, η δέ Αφροδίτη, το θήλυ, του Ύδατος και της Γής.
Η πρώτη Αφροδίτη των Ορφικών Ύμνων είναι η αρχαιοτάτη ουρανία Θεά, κόρη του Ουρανού, κυοφορηθείσα υπό του Πόντου και είναι η, εντός του ύδατος, αιωνίως κυοφορούσα και διατρέφουσα τα όντα. Εν συνεχεία η Θεά μορφοποιεί τα όντα, δίδουσα εις αυτά τον σωματικόν των φορέα, το στοιχείον της Γής διά της δ ι α τ ρ ο φ ή ς.
Α Φ Ρ Ο Δ Ι Τ Η
Δ Ι Α Τ Ρ Ο Φ Η
Αφροδίτη σημαίνει επίσης αφρός και δαίτη = τροφή.
Ο Άρης διά του Α έ ρ ο ς (Άρης/Αήρ/ήρα, μητέρα Άρεως) διακινεί δίδων ζωήν και πυρακτώνει τας ψυχάς διά του π υ ρ ό ς.
Η δευτέρα Αφροδίτη είναι κόρη Διός και Διώνης. Άρης και δευτέρα Αφροδίτη είναι οι αιώνιοι ερασταί του Δωδεκαθέου και εις τον Ζωδιακόν Κύκλον κατέχουν θέσεις πολικότητος, δηλαδή ευρίσκονται εις αιωνίαν αντίθεσιν. Η μέν Αφροδίτη κυοφορεί και μορφοποιεί (Ύδωρ και Γή), ο δέ ο Άρης διακινεί και πυρακτώνει/ζωογονεί (Αήρ και Πύρ).
Ο Άρης ανυψώνει την ψυχήν εις τον αέρα διά του έρωτός του προς την Αφροδίτην (Γή και Ύδωρ), προκειμένου νά εξατμισθούν τα συναισθηματικά της ύδατα και η ψυχή νά καταστή "αύη ψυχή" * ( * Ηράκλ. απ. 118) ελαφροτάτη, ταχυτάτη, θερμοτάτη, ξηροτάτη και φωτογενής διά νά μετάσχη της αντικειμενικής, φωτογενούς πραγματικότητος των θείων πεδίων.
Διακινών το άρρεν διά του Αέρος (Αήρ = ήρα =Άρης) την ενέργειαν του Πυρός, στοιχεία της φύσεως του Άρεως, το Πύρ εξατμίζει τα συγκινησιακά ύδατα του θήλεος, εντός των οποίων κυοφορούνται αι μορφαί (στοιχείον Γής) υπό της Αφροδίτης και μετουσιώνει τον συναισθηματικόν των φορέα (Ύδωρ) εις πύρινον ενθουσιασμόν. Αυτός είναι ο αιώνιος Έρως του Άρεως διά την Αφροδίτην. Η επαναληπτική πορεία της ψυχής (Αφροδίτης) διά μέσου των στοιχείων, κάποτε θά την οδηγήση εις την "εντελέχειάν" της.
Τό Ύδωρ εις την συμβολικήν του Ορφισμού είναι το στοιχείον, πού επαναφέρει τας ψυχάς εις την ενσάρκωσιν, διότι αι ψυχαί πρίν ενσαρκωθούν πίνουν ακάθεκτοι από την πηγήν της Λήθης.
Η πηγή αύτη αλληγορεί την αδυναμίαν των ψυχών νά κρατήσουν αποτυπωμένας τας εντυπώσεις των προτέρων βίων διά νά μήν επαναλάβουν τα ίδια λάθη * ( * Πολιτεία 621Β, "....τόν δέ αεί πιόντα πάντων επιλανθάνεσθαι".) Ο συναισθηματικός των φορεύς, άλογος και παρορμητικός, είναι ισχυρότατος και το επιθυμητικόν μέρος της ψυχής απαιτεί συνεχώς νέας ενσαρκώσεις. Η ψυχή, λόγω της επιθυμίας της νά μετέχη του ενσάρκου της φορέως, πίνει το νερό της λήθης διά νά παραμένη πάντοτε υγρά * ( * Ηράκλ. απ. 12, 36, 77, 117 και 8ον κεφάλαιον του παρόντος βιβλίου).
Η μορφοποίησις (στοιχείον Γής) είναι έργον Αφροδίτης. Αι αλλεπάλληλοι ενσαρκώσεις, είναι η αέναος επαφή της Αφροδίτης (μορφής) μέ σκοπόν την συνεύρεσιν διά του έρωτος του πολικού της αντιθέτου στοιχείου, πού διά του πυρός εκπροσωπεί ο φλογερός εραστής της. Αυτός θά εξατμίση τα συναισθηματικά Ύδατα και θά επιστρέψη την ψυχήν εις την Ουρανίαν της κατοικίαν, εις την Ουρανίαν πλέον Αφροδίτην. Έρως είναι ο αιώνιος εναρμόνιος δεσμός των αντιθέσεων, πάντοτε νέος και τέκνον των δύο εραστών εκ των οποίων γεννάται η Αρμονία.
Διά των αντιθέσεων καταδεικνύεται η ανάγκη
αρμονικής συνεργασίας των τεσσάρων στοιχείων.
2 σχόλια:
Εντυπωσιάζομαι με αυτά που διαβάζω. Έχω παρακολουθήσει σε εκπομπές να μιλούν για αυτά, αλλά το πάθος, η εμφάνισή και γενικά η προσωπικότητα των ομιλητών με έκανε να τους χαρακτηρίσω "γραφικούς". Δεν έχω δει μια σοβαρή προσέγγιση.
Είμαι πεπεισμένος όμως ότι κάποια σχέση υπάρχει.
**Καλημερα Ραδιο μην νομιζεις οτι και εγω μπορω να παρακολουθησω τετοιες εκπομπες οι περισσοτεροι ειναι τοσο ξυλινοι που αδυνατω να παρακολουθησω..Μ αρεσει να διαβαζω να περνω οτι με αγγιζει να το κανω σωμα μου αλλα δε μπορω να φορεσω παροπιδες....
Δημοσίευση σχολίου