Μαυρος Απολλωνας

Ο Παυσανίας αναφέρει ότι έχει δει σ ‘ ένα παλιό ναό στα Μέγαρα, τρία ξύλινα αγάλματα από έβενο. Γνωρίζουμε ότι το μαύρο χρώμα αποδίδεται στη γη η’ ακριβέστερα στα έγκατα της γης. Θα μπορούσε λοιπόν κανείς να υποψιαστεί την ύπαρξη ενός χθονίου Απόλλωνα ακόμα και καταχθονίου. Αυτό που ενισχύει αυτή την υπόθεση είναι ότι ο Απόλλωνας στους Δελφούς κατοικούσε μέσα σε μια σπηλιά.
Ο Αισχύλος στους Χοηφόρους τον ονομάζει «θεό που κατοικεί στην είσοδο τεράστιας σπηλιάς».
Οι προφητικές αναθυμιάσεις που έβγαιναν στο μέρος που λεγόταν πως το κέντρο της γης η’ ο ομφαλός του κόσμου και έφθαναν στη Πύθια ήταν κατά παράδοση αυτό που την έκανε να δίνει τους χρησμούς της. Αλλά ακόμα και αυτό το όνομα της θυμίζει το φίδι Πύθωνα, που λεγόταν πως είχε σκοτώσει ο Απόλλωνας και που δε φαινόταν παρ όλα αυτά να συμβιώνει τόσο άσχημα με το δολοφόνο του αφού φιγουράριζε με τα τρια κεφαλια του πανω στο περιφημο τριποδα. Το φίδι κατεξοχήν γίνω ζώο που συνδυάζεται σταθερά με τον Απόλλωνα που παίρνει γι’αυτό το λογο το όνομα Πύθιος Απόλλωνας, θα παραμείνει το σύμβολο του
Ασκληπιού του αγαπημένου γιου του Θεού.
Στα μαύρα βάθη της γης κατοικούν οι νεκροί.
Θα μπορούσε λοιπόν να αναρωτηθεί κανείς κατά ποσό από τις λειτουργίες ανάλογες μ εκείνες του Άδη δεν ασκηθήκαν από τον Απόλλωνα.