ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ
(θυμίαμα μάνναν)

Ελθέ μάκαρ Παιάν Τιτυοκτόνε Φοίβε Λυκορεύ
Μεμφίτ' αγλαότιμε ιήιε ολβιοδώτα
χρυσολύρη σπερμείε αρότριε Πύθιε Τιτάν
Γρύνειε Σμινθεύ Πυθοκτόνε Δελφικέ μάντι
άγριε φωσφόρε δαίμον εράσμιε κύδιμε κούρε
μουσαγέτα χοροποιέ εκηβόλε τοξοβέλεμνε
Βάκχιε και Διδυμεύ εκάεργε Λοξία αγνέ
Δήλιε άναξ πανδερκές έχων φαεσίμβροτον όμμα
χρυσοκόμα καθαράς φήμας χρησμούς τ' αναφαίνων
κλυθί μου ευχομένου λαών ύπερ εύφρονι θυμώι
τόνδε συ γαρ λεύσσεις τον απείριτον αιθέρα πάντα
γαίαν τ' ολβιόμοιρον ύπερθέ τε και δι' αμολγού
νυκτός εν ησυχίαισιν υπ' αστεροόμματον όρφνην
ρίζας νέρθε δέδορκας έχεις δε τε πείρατα κόσμου
παντός σοι δ' αρχή τε τελευτή τ' εστί μέλουσα
παντοθαλής συ δε πάντα πόλον κιθάρηι πολυκρέκτωι
αρμόζεις οτέ μεν νεάτης επί τέρματα βαίνων
άλλοτε δ' αυθ' υπάτην ποτέ Δώριον εις διάκοσμον
πάντα πόλον κιρνάς κρίνεις βιοθρέμμονα φύλα
αρμονίηι κεράσας παγκόσμιον ανδράσι μοίραν
μίξας χειμώνος θέρεος τ' ίσον αμφοτέροισιν
εις υπάτας χειμώνα θέρος νεάταις διακρίνας
Δώριον εις έαρος πολυηράτου ώριον άνθος
ένθεν επωνυμίην σε βροτοί κλήιζουσιν άνακτα
Πάνα θεόν δικέρωτ' ανέμων συρίγμαθ' ιέντα
ούνεκα παντός έχεις κόσμου σφραγίδα τυπώσιν
κλύθι μάκαρ σώζων μύστας ικετηρίδι φωνήι

Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2008

Μαυρος Απολλωνας

Ο Παυσανίας αναφέρει ότι έχει δει σ ‘ ένα παλιό ναό στα Μέγαρα, τρία ξύλινα αγάλματα από έβενο. Γνωρίζουμε ότι το μαύρο χρώμα αποδίδεται στη γη η’ ακριβέστερα στα έγκατα της γης. Θα μπορούσε λοιπόν κανείς να υποψιαστεί την ύπαρξη ενός χθονίου Απόλλωνα ακόμα και καταχθονίου. Αυτό που ενισχύει αυτή την υπόθεση είναι ότι ο Απόλλωνας στους Δελφούς κατοικούσε μέσα σε μια σπηλιά.
Ο Αισχύλος στους Χοηφόρους τον ονομάζει «θεό που κατοικεί στην είσοδο τεράστιας σπηλιάς».
Οι προφητικές αναθυμιάσεις που έβγαιναν στο μέρος που λεγόταν πως το κέντρο της γης η’ ο ομφαλός του κόσμου και έφθαναν στη Πύθια ήταν κατά παράδοση αυτό που την έκανε να δίνει τους χρησμούς της. Αλλά ακόμα και αυτό το όνομα της θυμίζει το φίδι Πύθωνα, που λεγόταν πως είχε σκοτώσει ο Απόλλωνας και που δε φαινόταν παρ όλα αυτά να συμβιώνει τόσο άσχημα με το δολοφόνο του αφού φιγουράριζε με τα τρια κεφαλια του πανω στο περιφημο τριποδα. Το φίδι κατεξοχήν γίνω ζώο που συνδυάζεται σταθερά με τον Απόλλωνα που παίρνει γι’αυτό το λογο το όνομα Πύθιος Απόλλωνας, θα παραμείνει το σύμβολο του
Ασκληπιού του αγαπημένου γιου του Θεού.
Στα μαύρα βάθη της γης κατοικούν οι νεκροί.
Θα μπορούσε λοιπόν να αναρωτηθεί κανείς κατά ποσό από τις λειτουργίες ανάλογες μ εκείνες του Άδη δεν ασκηθήκαν από τον Απόλλωνα.

2 σχόλια:

Μαύρος Γάτος είπε...

Μαύρος Απόλλωνας! Μαύρο Φως! Ορφικοί ύμνοι! Πολύ μού αρέσει αυτό το blog!

Καλή χρονιά, θα ξανάρθω να εντρυφήσω Σ;))))

Penthesila είπε...

ευχαριστω ...νεες προσπαθειες, στα σπαργανα, αλλα εργαζομαι για το καλυτερο....για τη σκοτεινη πλευρα των πραγματων...